پشت سرت

مرد نیستی                                                                                                                تو                                                                                                                               تویی که دلم را شکشتی                                                                                             سلاخی کردی و از خونش شراب ساختی...                                                                       نوشیدی و...                                                                                                        عجیب مست گشتی و چون از خود بی خود شدی                                                              همه را گذاشتی و گذشتی...                                                                                                                            تو که رفتی و دلم را به تاراج سپردی                                                                            پشت سرت اب که هیچ تف هم نمی اندازم...